Juli 2006 oorlog-munitie om Israël te verdedigen
Geschreven door Shraga Simmons and Pesach Benson, vertaald door Zwi Goldberg
Het gebeurt telkens opnieuw. Israël wordt gedwongen in een verdedigingsoorlog en dan moet het zich verdedigen tegen beschuldigingen van agressie en overdreven machtsvertoon. Op praatprogramma’s op de radio worden Israël-supporters bestookt met de vragen: Waarom worden er zo veel Libanese burgers gedood? Waarom wordt er zo veel infrastructuur vernietigd? Kan Israël zich niet een beetje inhouden?
In dit soort tijden wordt elke Jood automatisch een ambassadeur voor Israël. Ook als je het niet met alles wat Israël doet eens bent, moeten we Israëls recht op zelfbescherming verdedigen.
Dus laten we de feiten van de fictie scheiden – voor onszelf en voor Israël.
Mythe: Israël valt honderden Libanese burgers aan en dood ze
Feit: De dood van elke onschuldige burger is tragisch en Israël betreurt ieder verlies van leven.
Waarom gaan er burgers dood? Omdat Chezbolla zich verschuilt achter burgers, dorpen moskeeën en zelfs privé huizen gebruikt,om wapens te fabriceren en voorraden aan te leggen die wel 12.000 projectielen bevatten.
Dit creëert een dilemma voor het Israëlische leger, waarin Chezbolla altijd wint: Als de IDF (Israëlische verdegingsleger) niet aanvalt uit angst om burgers te raken, dan blijft de Chezbolla terreurinfrastructuur in tact. En als de IDF aanvalt, onverschillig hoe ook, er zal aan beide zijden schade zijn, die op zijn beurt weer veroordeling zal uitlokken van de media, en zo Chezbolla aanmoedigen om verder te gaan met opereren vanuit burgerlijk bevolkt gebied.
Naar aanleiding van het projectiel dat burgers doodde in Kana, lieten Israëlische officiële woordvoerders luchtfoto’s zien, die twee dagen eerder genomen waren van Katjoesja raketten die afgevuurd waren naast huizen in Kana en van een Katjoesja lanceerinrichting die projectielen afvuurt en dan Kana ingereden wordt en verstopt wordt in een huis. Vervolgens, twee dagen voor de aanval, waarschuwt Al-Mashriq radio van het Israëlische leger dat in Zuid Libanon uitzendt, de bewoners, dat hun dorpen „volledig vernietigd” zullen worden als er projectielen daar vandaan zullen geschoten worden. Pamfletten met de zelfde boodschap werden één dag ervoor van uit de lucht verspreid in die gebieden.
Zelfs VN -noodhulpcoördinator, Jan Egeland, zei: „Chezbollah moet deze laffe vermenging met vrouwen en kinderen stoppen. Ik heb gehoord dat ze erg trots zijn dat ze maar weinig gevechtsmannen verloren hebben en dat het de burgers waren die hier het hardst hebben moeten verduren.”
Sommige rapporten laten zien dat Chezbolla probeert voor zoveel mogelijk Libanees burgerlijke doden te zorgen, waarschijnlijk voor zijn eigen propaganda: buiten sommige dorpen hebben ze barikades opgeworpen om te voorkomen dat de bewoners zouden vluchten. In het geval van Kana werden de bommen om 1.00 uur in de ochtend gedropt, maar het gebouw zakte pas om 7.00 uur in de ochtend in elkaar, wat tot de speculatie leidt dat de munitie die Chezbolla daar naar alle waarschijnlijkheid had opgeslagen tot de inéénzakking geleid heeft, waarschijnlijk met opzet om Israël tot een staakt-het-vuren te dwingen.
Intussen liet Israël pamfletten in Libanon neer met het advies aan de bewoners om zich zelf te beschermen door „plaatsen waar Chezbollah veel komt te vermijden”, om de kans op burgerslachtoffers te verkleinen. Wanneer was de laatste keer dat Arabische terroristen, Israëlische burgers waarschuwden voor op komst zijnde aanvallen? Laten we dus even duidelijk zijn over wie de verantwoordelijkheid draagt van de dood van Libanese burgers. Zoals Alan Dershowitz schrijft:
Een bank overvaller die een bankbediende gijzelt en naar de politie vuurt vanachter zijn menselijk schild, is schuldig aan moord, als de politie, in een poging om de bankovervaller te stoppen, per ongeluk de gegijzelde doodt. Het zelfde zou voor terroristen moeten gelden, die burgers als schild gebruiken, vanwaar achter zij raketten afvuren.
Mythe: Israel valt weloverwogen VN posten aan, waarbij 4 VN mensen gedood werden
Feit: DiDe VN post, in de woorden van een Cabadese vredesbewaarder, die daar gedood werd, werd gebruikt door Chezbolla als dekking. Zoals de gepensioneerde Candese Gen. Majoor Lewis Mackenzie, geïnterviewd op CBC radio, verklaarde: Enkele dagen voor zijn dood zond Majoor Paetra Hess-von Kruedener een e-mail, waarin hij schreef: „Wij komen dagelijks talrijke malen onder direct en indirect vuur van zowel artillerie als bombardementen uit de lucht. De dichtsbijzijnde artillerie landde op 2 meter van onze positie en de dichts bijzijnde bom van 500 kg viel op 110 meter afstand van onze basis. Dit is geen doelgerichte beschieting, maar is nodig om tactische redenen.”
Canadese media interpreteerden dit als een insinuatie dat Chezbolla de VN-post gebruikte als dekking voor het lanceren van Katjoesja-raketten op Israël. Gen. Louis Mackenzie, de eerste opperbevelhebber in Serajevo bij het begin van de oorlog in Bosnië begin negentiger jaren, vertelde de Canadese media dat hij er niet aan twijfelde dat het von Kruedeners bedoeling was om erop te wijzen dat de Chezboela nabij zijn post actief was en dat hij daarom begreep dat Israël het gebied moest beschieten.
De informatie die door deze Canadese officier verstrekt werd, staat in schril contrast met de verklaring van leden van de VN in New York, die beweren dat de Israëlische luchtmacht de VN-post met opzet heeft aangevallen zonder duidelijke reden en dat de Chezbolla niet actief was in dat gebied.
Verder blijkt dat UNIFIL herhaaldelijk deze week door Chezbolla werd aangevallen. Uit de eigen persberichten van de VN 27 juli 2006): In de laatste 24 uur heeft Chezbolla onze VN-posten te Marwahin,Alma Ash Shab, Brashit en At Tiri beschoten vanuit de omgeving.
Eén ongewapende VN-waarnemer, een lid van de Observer Group Lebanon (OGL) raakte ernstig gewond bij een klein vuurgevecht in de patrouillebasis Marun Al Ras gisterochtend. Volgens de eerste berichten was het vuur afkomstig van de kant van Chezbolla tijdens een vuurgececht met het IDF. Hij werd geëvacueerd door de VN naar de Israëlische kant, van waar hij met een ambulance van de IDF naar een ziekenhuis in Haifa werd gebracht. Hij werd geopereerd en zijn toestand is nu stabiel (24 juli 2006). Merk op dat de VN-waarnemer zwaar genoeg gewond werd om te worden geëvacueerd naar een Israëlische ziekenhuis, waar zijn leven gered werd. Kofi Annans reactie? Geen woord van veroordeling tegen Chezbolla en geen woord van dank aan het adres van Israël voor de redding van de VN-waarnemer.
Mythe:Israel beschiet nodeloos Libanese infrastructuur
Feiten: Voordat de gevechten uitbraken, was Libanon bezig zich te herstellen van een lange destructieve burgeroorlog. Vorig jaar bracht de „Ceder revolutie” Syrië ertoe zich terug te trekken uit Libanon. Het toerisme herstelde zich daarop, bedrijven begonnen weer te groeien en de nationale infrastructuur werd weer opgebouwd.
Chezbolla heeft nu deze infrastructuur gebruikt om zijn eigen gewelddadige agenda te steunen. De afgelopen jaren hebben vele wapens voor Chezbolla hun weg gevonden via het internationale vliegveld van Beirut en de hoofdweg van Damascus naar Beirut en via verschillende havenplaatsen. Dat is de reden waarom Israël gedwongen werd dit transportnetwerk te bombarderen, om het transport van wapens vanuit Iran/Syrië te verhinderen en om Chezbolla tegen te houden om de gekidnapte Israëlische soldaten uit het land te smokkelen. Andere Israëlische bombardementen hebben telefoonlijnen die door Chezbolla gebruikt worden, tot doelwit, en TV-stations en -antennes die door de Chezbolla gebruikt worden om van hun radiostation te kunnen uitzenden (daar kwam het verhaal vandaan dat de de aanslag van 11 september een Israëlisch complot was, een versie van gebeurtenissen die nu door de meeste Moslimlanden als de enige juiste wordt ervaren).
In feite kiest Israël zorgvuldig zijn doelwitten uit, om zo min mogelijk schade te veroorzaken. David Frum van het American Enterprise Institute schrijft: [Israel] vecht deze oorlog zo humaan als mogelijk is. Draai de schakelaar in Beirut om, en het licht gaat aan. Draai de kraan open en het water stroomt eruit. Essentiële diensten werden gespaard. De start- en landingsbanen van het internationale vliegveld van Beirut werd gebombardeerd om versterkingen voor Chezbolla te voorkomen, maar de controletorens en het nieuw gebouwde terminal werden gespaard, want die zal Libanon in de toekomst nodig hebben.
©Aish.com 2006 en Hoor Israël