Het leven van de Chofets Chaim
Leerstelling van de Chofets Chaim
Naast zijn levensmissie over de Sjmirat Halasjon en Ahavas Chased, was de Chofets Chaim ervan overtuigd dat hij vlak voor de tijd van de Mosjiach leefde en de herbouw van de Bejt Hamiqdasj.
De Gaon van Wilno was van dat Gog en Magogdrie oorlogen [milchamot Gog oemagog] te verdelen zijn; ook wel de drie golven genoemd. Jechezkel/Ez. bespreekt de eerste twee en Zecharjah/Zach. de laatste.
- De eerste oorlog zullen de legers van Gog en Magog verslagen worden zodra zij de grenzen van Erets Jisrael naderen.
- De tweede poging zullen zij Erets Jisrael bijna binnengaan en vlakbij Jeroesjalajiem zijn.
- De laatste aanval beleggen zij Jeroesjalajiem, maar uiteindelijk zullen zij zelf gedwarsboomd worden.
De Chofets Chaim was van mening dat WOI de éérste oorlog van Gog en Magog was. Hij voorspelde dat de tweede oorlog van Gog en Magog 25 jaar later zal plaats vinden. 25 jaar na WOI ving WOII aan. Zoals gezegd, Chofets Chaim overleed in 1933 en heeft de WOII gelukkig niet mee hoeven te maken. Echter had hij gelijk. WOII – de 2e oorlog van Gog en Magog waar zij Erets Jisrael bijna binnengaan en vlakbij Jeroesjalajiem zijn – is gebeurd. Daarom was hij sterk van mening dat de wetgeving met betrekking tot korbanot [offers] en aanverwante onderwerpen over de Bejt Hamiqdasj weer een prioriteit in het hedendaagse Torastudies moet worden.
Ergens ten einde van de jaren 1800 was er net zoals nu in Nederland gaande is, werd daar ook een voorstel ingediend om de sjchita [kosjere slacht] te verbieden. De Chofets Chaim werd gevraagd om namens de Poolse gemeenschap te pleiten voor de Joodse slacht. Het enige probleem was dat de Rav zelf alleen Jiddish sprak en geen Pools. De ambtenaar daarentegen sprak alleen Pools en geen Jiddish, dus was er een een vertaler bij het gesprek. De dreiging van een verbod op de Joodse slacht en de problemen dat het zou veroorzaken voor de Joodse gemeenschap in Polen raakte de Chofets Chaim zo erg, dat hij vol met passie en emotie pleitte voor het behoud ervan. Echter… wel in het Jiddish. Toen hij klaar was met zijn pleidooi en de vertaler het begon te vertalen in het Pools, werd de vertaler gestopt door de Poolse afgevaardigde. “Stop,” begon hij. “Je hoeft het niet te vertalen.” Hij was zo ontroerd door de Chofets Chaim’s woorden, zijn passie en emoties dat, ondanks dat hij de taal niet begreep, hij er alsnog mee instemde om er alles aan te doen om het verbod op sjchita te voorkomen.