Een geluid uit Hebron

Door Gary M. Cooperberg

We zijn nog steeds een natie die alleen staat, niet erkend door de naties van de wereld
24 September 2001.

Waarom zijn mijn leiders bang om hun verantwoordelijkheden als leiders van een Joodse Staat te aanvaarden. Waarom willen ze niet begrijpen dat de wedergeboorte van de Joodse soevereiniteit die rust op onze oude grond, de vervulling van Joodse profetie is en het begin van de verlossing van de mensheid. Als de staat Israël een of ander land onder de naties van de wereld zou zijn, dan was het bijna net zo snel als het geboren was, weer verdwenen. De oorlog tegen ’terrorisme’is echt een oorlog tussen de mensen die God willen dienen en de Goddeloze. In feite is Israël altijd de leider in deze oorlog geweest, zij het dat haar leiders falen in het erkennen van dit feit. Als we eerlijk zijn, zouden we begrijpen dat wat we duidelijk zien vandaag het begin is van een laatste Wereld oorlog die aangezet is door de Moslim Wereld. Het is een oorlog tussen degenen die geloven in Allah tegenover degenen die in de Levende God van Israël, de Schepper van het heelal ,geloven. Het Joodse volk is altijd de vertegenwoordiger van God geweest en als zodanig veracht door diegenen die er de voorkeur aan geven om niet te geloven in de Schepper.

In iedere generatie voelden wereldmachten zich bedreigd door het concept van een kleine minderheid die claimde, de uitverkorenen van God te zijn. Dictators, keizers en koningen voelden zich gedrongen te bewijzen dat zo’n gedachte belachelijk en dwaas was. Hoe durft een klein vervolgd volk, uit hun thuisland verdreven, te veronderstellen de Levende God te vertegenwoordigen? De beste manier om te bewijzen dat dit niet langer een aannemelijk concept was, zou zijn: dit kleine onbetekenende volk te vernietigen, hen uitbannen van het werk in vele sleutelposities, ze te verbieden eigenaars van land te zijn. Dit mondde uit in het isoleren van hen in getto’s en eventueel aanvallen opzetten tegen niet verdedigende Joden, wat leidde naar de Holocaust, die tot doel had om ze compleet van de aardbodem uit te wissen. Ondanks het doelwit van ieder keizerrijk en wereldmacht in de laatste twee duizend jaar te zijn geweest, zijn deze wereldrijken daartoe niet in staat geweest en het kleine onbetekenende, zich niet verdedigende en zich verschuilende Joodse volk blijft niet alleen bestaan en houdt zich vast aan hun geloof, maar ze heeft zelfs de Joodse soevereiniteit in hun oude thuisland weer opgebouwd en vanuit de hele wereld keren ze terug naar huis. Dit is geen toeval, nog een normale gebeurtenis. Er kan geen andere verklaring voor dit ongewone fenomeen zijn dan de Hand van God. Geen enkele eerlijke waarnemer kan ontkennen dat de Bijbelse profetie, precies zoals duizenden jaren voorspeld, wordt vervuld in onze generatie. Alles gebeurt voor de verlossing. Het enige wat ontbreekt is Joods leiderschap welke bereid is onvervalst geloof in God te demonstreren. Zoals de V.S. hoeven we niet de hele aarde te doorlopen om een coalitie van naties samen te vormen. We zijn bestemd om alleen te staan en niet gerekend en erkend te worden onder de naties van de wereld. Onze partner is de Levende God van de Schepping. Zelfs de meest geavanceerde nucleaire wapens kunnen Hem niet overtreffen.

Alle natiën van de wereld worden heden getest. Het is een test, die degenen die God dienen zal scheiden van de goddelozen. Vele machtige natiën zullen verzameld worden tegen de kleine Joodse natie. Ze zullen moed krijgen door hun aantallen die overweldigend groter zullen zijn dan die van de kleine Joodse natie. Ze zullen zich verenigen en de laatste supermacht worden,die van plan is de Joodse natie te vernietigen. Aan het einde zullen ze zelf vernietigd worden. Nu is de laatste mogelijkheid voor de natiën en individuelen om een keuze te maken, die beslissend zal zijn voor hun toekomst. Als ze blijven staan met de God van Israël zullen ze volhouden. Als ze proberen om tegenover Hem te gaan staan of zelfs aan de kant blijven staan, zullen ze vergaan. Speciaal met het oog op de oorlog tegen terreur, verklaard door de Verenigde Staten van Amerika, is het een gruwel, dat Secretaris Powell durft te veronderstellen dat Israël enige erkenning moet geven aan Arafat en de PLO. Zelfs als jonge Joodse moeders in koele bloede worden vermoord door Arafat’s relschoppers, verzoekt dezelfde Powell, die oorlog met Afghanistan voorstaat, Israël vrede te maken met een vijand, van wie we allemaal weten, dat hij onze vernietiging zoekt! Hoe indrukwekkend is het te luisteren naar de plannen van Amerika om te vechten tegen een vijand, die ze niet eens met zekerheid kunnen identificeren. We horen Amerikaanse leiders verklaren dat ze niet de mogelijkheid willen uitsluiten om nucleaire wapens in deze nieuwe oorlog te gebruiken. We horen over het veranderen van de wet om doelgericht doden van terroristen toe te staan. En als de Joodse Staat probeert zichzelf te beschermen van de zelfde moordende terreur, worden we verteld om onszelf in te houden. We worden verteld dat we de cyclus van geweld moeten stoppen in plaats van degenen die onze onschuldige burgers vermoorden, aan te vallen. We worden verteld, dat het immoreel is om op terroristische moordenaars te richten.Het schijnt nu dat de Amerikaanse moraliteit kan worden veranderd, als de terreur meer persoonlijk wordt.. Als Ariel Sharon, een man die overweldigend gekozen werd om zijn reputatie als trotse en machtige militaire leider, faalt om het mandaat, waarvoor hij is gekozen te doen opleven, door het onmiddellijk verlaten van de verachtelijke politiek van het proberen te onderhandelen met terreur, meer nog het uit te roeien, zal hij spoedig vallen uit zijn macht. Hij zal worden vervangen door een Jood, die niet bang is voor de naties, meer nog, die werkelijk vrees heeft voor de Levende God van Israël. Een oprechte Joodse leider zal weten dat we geen keuze hebben, meer nog, een verplichting hebben terreur te vernietigen in plaats zich ermee te verzoenen. De toekomst van de Joodse Staat is gegarandeerd. Het doet er niet toe wie onze leiders zijn, nog hoe groot het aantal is van onze vijanden. Als we leiders van geloof en moed hebben zullen we gespaard worden voor onnodige tragedie. Als we leiders kiezen die vluchten voor moed en grootheid, zullen we lijden, maar we zullen niettemin overleven, want dit is een Goddelijk proces wat niet kan worden stopgezet.

©Gary M. Cooperberg 2004