De dood van Methuselah
Bron: asknoach.org
Vertaald door de redactie
Noach was klaar met het bouwen van de ark op de dag dat hij 600 jaar werd. Hij dacht dat G-d had gezegd dat de regen zou beginnen nadat hij klaar was met het bouwen van de ark. Ook had hij de mensen gewaarschuwd dat ze alleen tesjoeva/inkeer konden doen voordat de vloed kwam. De dag kwam, maar er kwam geen vloed. Daardoor begonnen de mensen Noach nog harder uit te lachen dan daarvoor. Maar ze lachten niet voor lang, want op die dag overleed Methuselah op 969 jarige leeftijd. Hij was de persoon die volgens de mensen van die generatie werd gezien als de meest rechtvaardige. Methuselah had 243 jaren samen met Adam gestudeerd. Dus toen Methuselah overleed begon iedereen met de periode van zeven dagen van rouw. Zoals men dat doet als een geliefd persoon komt te overlijden.
Dit is de bron van de Thora dat de Joden moeten houden aan een zeven dagen periode van rituele rouw wanneer een familielid komt te overlijden. Het heet afgekort “shiva zitten” en betekent “zitten sheva yamim” – zitten (in rouw) voor zeven dagen. Maar de dood van Methuselah gebeurde lang voordat de Thora was geven aan de Joden. De Lubavitcher Rebbe zegt dat dit bewijst dat de concept van zeven dagen van rouw met samen meer bepalingen in de Joodse traditie voor rouw ook gelden voor de niet-joden. In een van zijn toespraken van de Rebbe wordt het volgende uitgelegd.
Er zijn een aantal zaken dat valt onder de categorie “het creëren van een leefbare wereld” ( yishuv olom). Dit gebod bestond al voor het geven van de Thora. Daarom geldt dit ook voor de kinderen van Noach ook al wordt het niet expliciet in de Thora genoemd. De verklaring is zolang iets intuïtief/ logisch is voor de mensheid dan is dat het bewijs dat het onderwerp vereist is voor niet-Joden. Vooral als het onderwerp valt in de categorie “het creëren van een leefbare wereld”. De Mishna of ethiek van de vaders zegt ook: ” Een mens is kostbaar, omdat hij is naar G’ds beeld geschapen.
Dit geldt ook voor het onderwerp van rouwen. De Rambam schrijft dat, “Iemand die niet rouwt zoals de Wijze voorschrijven is ongevoelig”. Aan de andere kant schrijft de Rambam verder dat, ” Een persoon moet niet te lang gekwetst voelen dat iemand is overleden, omdat dit nu eenmaal hoort bij het leven. Iemand die zichzelf meer pijnigt dan nodig is, is een dwaas”.
Hoe moet hij handelen?
De eerste drie dagen de tranen. Van de in totaal of zeven dagen van rouw (en het voortgaande van het ontvangen van troost van de bezoekers)
Na dertig dagen mag je je haar laten knippen enz. en alle andere aspecten van de traditionele Joodse rouw dat kan duren tot twaalf maanden na de begrafenis (Dat is hoofdzakelijk voor degene die een ouder verloren, G’d verhoedde). Hier wat meer uitleg de Joodse traditionele rouw.
Maar daarna heeft G’d het de (menselijke) natuur gemaakt “dat de pijn van het verlies verdrijft en dat het voor grootste deel van de tijd niet meer wordt gevoeld”. Omdat dit verbonden is met hoe het in de wereld gaat is het logisch dat dit ook geldt voor de kinderen van Noach. Aan de ene kant is er een periode van rouw, zodat je niet ongevoelig bent. Maar aan de andere kant mag je niet te lang en teveel rouwen.
Terug naar het verhaal van Noach, want er is nog een ander belangrijk punt. G’d had aan Noach aangegeven dat de straf van deze generatie op een bepaalde dag zou beginnen, maar in plaats daarvan startte de vloed zeven dagen later. De Maharal van Praag legt uit dat iedereen het verdriet voelde tijdens de zeven dagen van rouw voor Methuselah eigenlijk het begin was bij de pijn kwam bij hen door de vloed. Zo de dag van hun straf was eigenlijk helemaal niet vertraagd.