Columnist van de Telegraaf moet terug in de schoolbanken
Met open ogen trapt columnist van de Telegraaf Jos van Noord in de medialeugen over de bezette gebieden in Israel. Vandaag kwam hij met een artikeltje “Beloofd of geroofd?” in de Telegraaf die tenen doen krommen. Toch was ik op een punt met hem eens: Israel is een prachtig land.
Een aantal quotes:
“AMSTERDAM – Israel is een prachtig land. Maar waarom komen Israeli’s in hun toeristische reclame telkens aanzetten met de Rotskoepel, met bezet Palestijns gebied? Scheppen zij er genoegen in zout te strooien in andermans wonden?”
Zo begon Van Noord met zijn relaas.
“Regelmatige tv-spotjes: kom naar Israel! Zelf wacht ik liever tot er vrede is en ook de bezette buren een menswaardig bestaan krijgen. Maar waarom moet Israel toeristen lokken met gestolen goed, uitgerekend met de vergulde koepel van een Arabisch heiligdom? “
“Ik weet wel dat het joodse kookboek begint met ‘Men lene een ei…’ , maar om nou reclame te maken met ‘geleend’ moois dat op een goed moment toch aan de rechtmatige eigenaar zal moeten worden teruggegeven… “
“Israel wil kennelijk ook gastheer spelen in het land van de buren. Dat kan uitsluitend als je daar met de buren afspraken over maakt, lijkt mij. Maar die buren eisen vooreerst zeggenschap over hun eigen land.”
Hij besluit vervolgens zijn column met vijf alinea’s over het inschakelen van de Reclame Code Commissie omdat Israëlische reisreclames volgens Van Noord misleidend zijn. Mijn vragen zijn dan:
Waar haalt Van Noord deze conclusies vandaan?
Waarom trekt Van Noord de lijn van Israëlische ‘Bezetting’ naar een Joden? Wat is zijn beweegreden?
Meneer Van Noord heeft Israëlische politiek en Jodendom in zijn column gelijk gesteld. Dat is jammer. Een Israëli hoeft niet per definitie een Jood te zijn. Dus de dubbelzinnige opmerking “Ik weet wel dat het joodse kookboek begint met ‘Men lene een ei…’ , maar om nou reclame te maken met ‘geleend’ moois dat op een goed moment toch aan de rechtmatige eigenaar zal moeten worden teruggegeven… “ is aanstootgevend en provocerend naar Joden. Politiek Israel is GEEN Jodendom en dus geen ‘joodse koekboek’ . Ik ben me er van bewust dat de scheidslijn tussen Joden en Israeli’s dun is. Als dit moeilijk te bevatten is, kun je zelf een onderzoek doen wat de onderscheid is tussen deze twee begrippen. Dan kom je onomstotelijk tot de conclusie dat de opmerking over het Joodse kookboek ten aanzien van de Israëlische politiek een aderlating van kennis is.
Palestijnen en Palestina
Feit : Het gebruik van de term ‘Palestijnen’ voor de niet-Joodse Arabieren, is redelijk nieuw. Op het stichtingscongres van de PLO in Egypte in 1964 werd deze benaming voor het eerst gebruikt. Historisch gezien betekende Palestina het Joodse “Heilige Land” en de Palestijn stond voor “Jood van het Heilige Land” in tegenstelling tot Joden die elders wonen, zoals in Babylonië, Perzië, Griekenland, Rome, richting het Oosten, enz.
Binnen het Jodendom wordt de Talmoed (de centrale tekst van het Orthodox Jodendom) – door zowel de Joodse en niet-Joodse historici – “Palestijnse Talmoed” genoemd in tegenstelling tot de “Babylonische Talmoed.”
PLO-topmannen van weleer zijn daarom niet met mensen zoals Van Noord eens. PLO topman Zahir Muhsein zei in 1977: ‘Het Palestijnse volk bestaat niet‘ en Arafat zei tijdens een interview met The New Republic ooit: “Wat je Jordanië noemt is eigenlijk Palestina.”
Deze mensen kenden de geschiedenis helaas beter dan de meeste mensen van tegenwoordig.
Joden struikelden niet bepaald over de ‘Palestijnen’ aka de Arabieren toen de eerste Joodse immigratie in de 19e eeuw, dus ver voor de Sjoa [Holocaust], op gang kwam
Feit: James Finn, die als Britse consul in Jeruzalem (1845-1862) verschillende keren door het land trok, zag “een land waar de bevolking zo dun gezaaid is dat het voor zijn eigen bestwil moet uitkijken naar nieuwe bewoners”. Het werk van een Britse onderzoeksteam dat onder de auspiciën van het Palestine Exploration Fund van 1871 tot 1878 het land doorkruiste, bevat nauwkeurige en betrouwbare gegevens. De auteurs zijn wetenschappers die systematisch te werk zijn gegaan. Van nederzetting naar nederzetting deden zij metingen. Ze hebben dorpen, bergen en heuvels gemeten en publiceerden hun bevindingen in een omvangrijk werk van zes delen. Op grond van deze gegevens, werd het bevolkingsaantal op honderdduizend geschat.
Israel was dus zeer dun bezaaid.
Feit: Door de massale Joodse immigratie in de 19e en 20e eeuw kwam ook de economische ontwikkeling op gang, die op haar beurt voor een toegenomen Arabische immigratie zorgde. Terwijl de levensstandaard tijdens de Ottomaanse periode opmerkelijk lager was dan in de omringende landen, is die in de jaren ’30 vorige eeuw twee keer hoger dan in de buurlanden. Daardoor bleven Arabische immigranten toestromen. Waar veel Joden wonen, is de immigratie van Arabieren 10% hoger dan elders. Tot op de dag van vandaag draait de economie in Israel op volle toeren en creëert zowel toen als nu werkgelegenheid, ook voor de Arabische inwoners. Denk daarin verder door. Werkgelegenheid zal in de komende tijd alleen maar voor de ‘Palestijnen’ stijgt wanneer Israel meer woningen in Yesha [Judea en Samaria] laat bouwen. Bouwbevriezingen is funest voor vele Palestijnse families!
Het ‘recht’ van terugkeer naar het ‘bezette Palestina:
Feit: 80%-90% van de Arabieren zijn nieuwe bewoners van het land Israel.
De VN heeft twee organisaties die zich bezighouden met vluchtelingen in de wereld:
Een is de UNRWA en de andere is het UNHCR.
UNWRA houdt zich uitsluitend met de Arabische vluchtelingen dat door de Israëlische onafhankelijkheidsoorlog in 1948 is veroorzaakt bezig en bekommert zich alleen voor “recht van terugkeer” van de vluchtelingen. UNWRA zet zich niet in voor de rechten van deze mensen, ondanks dat zij elders een staatsburgerschap hebben ontvangen. Volgens UNRWA mag iedere Arabier – en zijn nakomelingen – die in 1948 Israel verliet en die daar voor twee jaar heeft geleefd (UNRWA benadrukt de tijdspanne van twee jaar) vluchteling genoemd.
UNHCR houdt zich met alle andere miljoenen vluchtelingen over de hele wereld bezig in een specifiek gebied, specifieke vluchtelingen dat door een specifieke oorlog is veroorzaakt. Volgens UNHCR is iemand een vluchteling die op een bepaalde plaats sinds onheugelijke tijden daar leeft en werd gedwongen te vertrekken door gevolg van bijvoorbeeld oorlog.
Met andere woorden: een Arabier die slechts twee jaar in Israel heeft gewoond wordt aan hem en zijn nakomelingen een vluchtelingenstatus verleend, terwijl in de rest van de wereld moet iemand om deze status kan verkrijgen moet kunnen bewijzen dat zijn voorouders sinds onheugelijke tijden in dat betreffende land woonden. Om de “twee jaar”-clausule te begrijpen, kom je dan tot besef dat een enorm deel van de Arabieren in kwestie, die slechts twee jaar – voor 1948 – in het Heilige Land hebben gewoond. Indien de vluchtelingenstatus bijvoorbeeld zou afhangen van een vijf-jarenclausule, dan zou er amper sprake van ‘Arabische vluchtelingen’ zijn.
Westbank en Oost-Jeruzalem zijn ook later bedachte termen
Feit: het begrip ‘Westbank’ – net als ‘Oost-Jeruzalem’ – is een verzonnen begrip die geen historische basis heeft. Het begrip “Westbank” wordt altijd vanuit buiten Israel, vanuit de Arabische wereld, geredeneerd. De “Westbank” is vanuit Israëlisch oogpunt ten oosten en niet ten westen van het Land Israel.
Het is niet meer dan logisch wanneer je over een gebied of stad schrijft, dat je het vanuit het perspectief van het betrokken land schrijft en niet van de omringende landen.
Wat een toeval dat de Westbank overigens het gehele gebied beslaat wat Jordanië na de uitroeping van de Staat Israel in 1948 heeft geconfisceerd en Israel deze weer in 1967 teruggenomen heeft.
Ten tweede is het deel dat ‘Oost-Jeroesjalajiem’ wordt genoemd, een verzinsel van de Arabieren en inmiddels ook van de VN. ‘Oost-Jeroesjalajiem’ is historisch gezien het authentieke Jeroesjalajiem dat al 3000 jaren de hoofdstad is van Israel, ongeacht wie het land bezette. De Tempelberg staat IN Jeruzalem waar de Islamitische Al Aska Moskee duizenden jaren later onder Islamistische overheersing is gebouwd. Van Noord schreef in zijn column dat Israel Islamitische trekpleisters (hij noemde de Al Aska expliciet) voor haar Toerisme ‘wegkaapt’. Zijn logica is voor mij niet te volgen. Van Noord is dus niet van op de hoogte dat Joden die, zoals meerdere onder ons, religieus (lees orthodox) gekleed zijn absoluut geen toegang hebben op de Tempelberg?
Houdt Van Noord er rekening mee dat de Islamitische Waqf – die de gehele Tempelberg onder beheer heeft – GRATIS op de reclame vanuit de Staat Israel meesurft waarin met name niet-Joden uitgenodigd worden de Tempelberg te bestijgen OM onder andere de Al Aska te bezoeken? De Waqf hoor ik niet klagen, maar wel een columnist die noch van toeters noch blazen van de situatie afweet.
Zoals de ‘Westbank’ met inclusief Chevron, werd[‘Oost’-] Jeroesjalajiem tussen 1948 en 1967 door Jordanië illegaal bezet gehouden, werd – samen met Judea en Samaria (historisch bewezen dat Judea en Samaria Israëlisch is) – op 24 april 1950 door het Hasjemitische Koninkrijk de facto geannexeerd. Dit werd ongedaan gemaakt toen Opperrabbijn Majoor-Generaal Sjlomo Goren in 1967 de Tempelberg innam en Jeroesjalajiem opnieuw als de herenigde eeuwige hoofdstad teruggaf aan de Joden EN Israël.
Tot slot. Van Noord schreef: “De Al-Aqsa moskee is het lokkertje, ook de Palestijnse stad Jericho en de bezette Syrische Hoogte van Golan horen bij het ‘Israelische’ vakantie-aanbod.”
Feit. Zoals het woord Palestijnen dus niet bestaat, is het een geschiedkundige leugen dat Jericho Palestijns zou zijn. Een ieder die nieuwsgierig is aangelegd zou tot de conclusie komen dat Jericho door de Israëli’s al 1293 v.d.g.j. [v.chr.] van de Kena’itische volkeren ingenomen is. Geen een keer worden de Palestijnen in de geschiedenis van Jericho genoemd.
Ik kan nog uren, dagen, maanden, jaren doorgaan met voorbeelden dat de media liegt en dat de meeste mensen dom achter de media aanhobbelen. De media van tegenwoordig dringt te veel de persoonlijke mening van de journalist op. Dat is een feit dat iedere student-journalist van tegenwoordig in de schoolbanken in een van de eerste hoofdstukken van zijn opleiding leert! Mensen zijn gemakzuchtig en nemen snel iets voor kennisgeving. Door middel van de De Conformity Experience laat mensen zichzelf in de spiegel kijken zodat zij tot de ontdekking komen dat zij inderdaad als blinde paarden achter de linkse media en VN aanhollen.
Think for yourself!
Van Noord besluit vervolgens: “Ik ben benieuwd hoe u hier over denkt. Laat het mij maar weten op checkpoint@telegraaf.nl” Ik heb dit niet nagelaten. Bij deze.
Bronnen over de feiten die ik aangehaald heb, kun je door zelfonderzoek makkelijk vinden, maar ik heb ze van twee sites geplukt: De Vlaamse Vrienden van Israël [niet-religieuze site] en Jodendom-online.