De geschiedenis van de Joodse wortels van Yesha [Judea en Samaria]

Het Gebied altijd bekend als “Judea en Samaria” [Yesha] Het begrip “Westbank” [Arabisch: ad-difa’a al-gharbiya] is een nieuw begrip dat geen historische gronden kent. Internationale vermaarde reizigers, historici en archeologen uit de vroegere eeuwen hebben nooit gesproken over ‘De Westbank’ maar gewoon ‘Judea en Samaria’. Dit in tegenstelling tot het begrip ‘Westbank’ zelf, die 60 jaar geleden na de oorlog van 1967 bedacht is. Jordanië, die eerder dit gebied bezette, noemde regio ‘De Westelijke Jordaanoever’ nadat Israël’s onafhankelijkheidsoorlog. Geen land ter wereld, behalve Pakistan en Groot-Brittannië, heeft de Jordaanse claim op Judea en Samaria ooit erkend.

Tussen de reizigers, historici en archeologen die naar Judea en Samaria refereerden, waren H.B Tistram [The Land of Israel, 1865], Mark Twain [Innocents Abroad, 1867], R.A. MacAlister en Masterman [Palestina Exploration Fund Quartely], A.P. Stanley [Sinai en Palestina, 1887], E. Robinson en E. Smith [Bijbelse Onderzoeken in Palestina, 1841], C.W. van de Velde [Peise Durch Und Syrien Palestina, 1861] en Felix Bovet [Voyage en taire, 1864]. Zowel de Encyclopedia Britannica als officiële Britse en Ottomaanse gegevens tot 1950 gebruikten niet de naam “Westelijke Jordaanoever” of “ad-difa’a al-gharbiya”, maar Judea en Samaria.

Het begrip “Westbank” wordt altijd vanuit buiten Israël, vanuit de Arabische wereld, geredeneerd. De ‘Westbank’ is vanuit Israëlisch oogpunt ten oosten en niet ten westen van het Land Israël. Vergelijk het met de streek Twente. Twente is vanuit Nederlands perspectief ten oosten van NL. Vanuit Duitse standpunt westelijk. Het is niet meer dan logisch wanneer je over een gebied of stad schrijft, dat je het vanuit het perspectief van het betrokken land schrijft en niet van de omringende landen. Dit impliceert letterlijk dat de Joodse gedeelte van het Land tussen de Palestijnse (Gaza) Staat (Westbank) en Jordanië in komt te liggen, wat volgens Israëlische militaire experts strategisch levensgevaarlijk is (zie afbeelding).

De Joodse Aanwezigheid Wissen
“Palestina” heeft niets met een volk te maken. De naam werd aan het Heilige Land gegeven met als doel om de vroegere naam van het Land – Judea – uit het menselijk geheugen te wissen. De Romeinen, die dit plan bedacht hadden, probeerden de bewijzen van de Joodse aanwezigheid in Jeroesjalajiem te wissen door Jeroesjalajiem Aelia Capitolina te noemen, vernoemd naar de god Jupiter Capitolinus. Judea wordt veranderd in de naam Syrisch Palestina. Jeroesjalajiem werd hierdoor voor de Joden een verboden gebied. De voor een deel herstelde Tempel werd gewijd aan Zeus. 580.000 Joodse soldaten komen om en 985 dorpen worden vernield.

Wanneer er dan gesproken wordt over het Palestijnse nationale recht, moeten we in gedachten houden dat de meeste Arabieren die tegenwoordig in Israël wonen, hun oorsprong hebben in de 19e en 20e eeuwse migraties uit Egypte, Syrië, Libanon en andere Islamitische landen. Zij gebruiken de naam “Palestijnen” om te suggereren dat zij antieke banden met het land zouden hebben.

Namen van steden verraden hun geschiedenis

Alle Arabische plaatsen in Yesha hebben hun Bijbelse Joodse namen behouden, dus is dat opnieuw een verwijzing naar hun Joodse wortels. Voorbeelden:

Anata is de hedendaagse Ananot, waar ooit Jermijahoe/Jer. heeft gewoond.

Batir is de hedendaagse Beitar, het hoofdkwartier van Bar Kochba, de leider van de Grote Opstand tegen het Romeinse Rijk dat in 135 ndgj onderdrukt werd.

Beit-Hur is de hedendaagse Beit Horon, de plaats van de overwinning van Jehoeda de Maccabeeër over de Assyriërs.

Beitin is de hedendaagse bet El, de plek van de Heilige Ahron en het hof van Sjmoe’el hanavi; profeet Samuel.

Beth Lechem heeft zijn naam behouden en wordt wel 44 keer in de Bijbel genoemd. Het is de geboorteplaats van Dawied Hamelech.

Beit Jalla is de hedendaagse Gilo, ten zuiden van Jeroesjalajiem, waar Sanherib zijn kam opzette en Jeroesjalajiem belegerde.

El-Jib is de hedendaagse Gibeon waar Jehosjoe’a tijdens de oorlog de zon en maan opdracht gaf stil te staan.

Jaba is de hedendaagse Geva, de plaats waar Sja’oel Hamelech [koning Saul] en Jonathan de overwinning over de Filistijnen behaalden.

Jenin is de hedendaagse Ein Ganiem, de Levitische stad in de stam van Issaschar.

Mukhmas is de hedendaagse Miskmash, de woonplaats van Jonathan de Makkabeeër en de plaats van het fort van Sja’oel Hamelech.

Khirbat Seilun is de hedendaagdse Shilo, de plaats waar de Misjkan en de Heilige Ahron stonden en waar Sjmoe’el hanavi zijn jeugd doorbracht.

Tequa is de hedendaagse Tekoa, de geboorteplaats van Amos hanavi.

Arabieren willen geen Palestijnse Staat
De kern van het Arabisch-Israelische conflict gaat niet om de aanspraak op Yesha en ‘Oost’-Jeroesjalajiem. Dan zou de situatie een of een ander manier oplosbaar zijn. Het gaat om de Arabische afkeer van Israël en het verlangen naar een Groot-Palestina.

Toen Israël haar onafhankelijkheid in 1948 verkreeg, kwam Israël direct in oorlog met vijf Arabische buurlanden. Egypte veroverde Gaza, Jordanië pikte Judea en Samaria in en Syrië claimde de Golan. Geen van deze overheden hebben een Arabische locale overheid toegestaan.
Toen Egypte Gaza innam, bleef het verbod van “Palestijnse” activiteiten van kracht en de leiders werden verdreven. Judea en Samaria werden door Jordanië geannexeerd en toen Syrië de Hama-gebied en de Golanhoogte bezette, heeft de Arabische Liga een voorlopige ‘Palestijnse’ regering verboden.

Kortweg: we moeten concluderen dat de Arabische rechten tot een staat in Yesha [en Gaza] erg historisch zwak staat en het werd voorheen door andere Arabische landen niet erkend.

Meer info:

©2011 FAQ-online